Aby spełniać rygorystyczne wymogi dotyczące dopuszczalnych wartości granicznych emisji zanieczyszczeń, w samochodach z silnikami wysokoprężnymi stosuje się filtr cząstek stałych, nazywany również DPF (z ang. Diesel Particulate Filter). Urządzenie to uznawane jest jednak za jedno z najbardziej kłopotliwych rozwiązań stosowanych w pojazdach z jednostkami Diesla. Jakby tego było mało, system DPF to również jeden z najdroższych elementów w całym układzie wydechowym.
Pierwsze filtry cząstek stałych zaczęto montować w samochodach z silnikami Diesla już w latach osiemdziesiątych XX wieku. System wyposażony w pompę wtryskową i wtrysk DPF pozwalał wyeliminować typowy wówczas dla samochodów czarny dym z rur wydechowych. System DPF w tamtym czasie stosowano jedynie w niektórych modelach aut, w tym m.in. w Mercedesach z silnikami trzylitrowymi.
Współczesne wysokoprężne jednostki napędowe mają problem z dokładnym wymieszaniem oraz całkowitym spaleniem paliwa i powietrza podczas swojej pracy. To właśnie resztki niespalonego paliwa oraz powietrza powodują powstawanie sadzy, które składają się z węgla, węglowodorów, siarczanów, tlenków siarki i metalu oraz wody. W 2006 roku UE wprowadziła restrykcyjną normę emisji spalin Euro 4, która drastycznie ograniczała możliwość emisji cząstek stałych przez samochody z silnikami wysokoprężnymi (z 0,05 g/km (Euro 3) do 0,009 g/km). Od tego momentu filtr sadzy stał się obowiązkowym wyposażeniem każdego auta z silnikiem Diesla.
Rozwój filtrów cząstek stałych przebiegł dwutorowo. Gdy większość koncernów motoryzacyjnych skupiła się na standardowych filtrach DPF, francuscy producenci samochodowi (Renault, Peugeot, Citroen) postawili na filtry FAP (tzw. mokre). Podstawowa różnica między tymi rozwiązaniami polega na tym, że filtry FAP jest wyposażony w zbiornik oraz układ dozujący specjalny płynny dodatek, który jest odpowiedzialny za obniżenie temperatury samozapłonu sadzy w filtrze o ok. 200 stopni Celsjusza. Natomiast w filtrach suchych DPF zastosowana została pompa wtryskowa dostarczająca paliwo w suwie wylotu. Ma to na celu podnieść temperaturę spalin w filtrze i wypalić całą sadzę. Filtry FAP, ze względu na niższą temperaturę samozapłonu sadzy, uważa się za nieco lepsze i trwalsze niż rozwiązanie DPF.
Filtr cząstek stałych montowany jest najczęściej za katalizatorem. Jest on wykonany najczęściej kordierytu zawierającego mikroskopijne pory, który z jednej strony są przepuszczalne dla gazów, z drugiej natomiast zatrzymują drobiny wielkości nawet 1 mikrometra.
Filtr DPF ma strukturę równoległych kanalików (ułożone naprzemiennie), z których jedne są zaślepione na wejściu, drugie natomiast u wylotu. Spaliny przechodzą przez ścianki kanałów, zaś drobiny sadzy zostają uwięzione w porach. Ceramiczny korpus filtra cząstek stałych znajduje się w metalowej obudowie, wraz z katalizatorem. W skład filtra wchodzi m.in. pompa wtryskowa, sterownik (odpowiedzialny za dozowanie paliwa, włączanie dostępnych odbiorników prądu czy przesterowanie pracy wtryskiwaczy) oraz wtryskiwacze. Niektóre auta są wyposażone w dodatkowy wtryskiwacz DPF umieszczony przed filtrem, który dozuje paliwo spalające się bezpośrednio w układzie wydechowym.
Sklep UCANDO to szeroka oferta pomp wtryskowych zarówno do układów DPF, jak i jednostek napędowych. Wszystkie oferowane produkty są fabrycznie nowe i posiadają gwarancję producenta. Wtrysk paliwa dostępny w sklepie to najlepsza relacja ceny do jakości na polskim rynku!
Zapraszamy do UCANDO po najlepszej jakości wtrysk DPF w przystępnej cenie. Gwarantujemy profesjonalne wsparcie techniczną, olbrzymi wybór asortymentowy oraz szybką realizację zamówienia.