Odnośnie samochodów wyposażonych w silniki spalinowe najczęściej zadawane przez kierowców pytania dotyczą zapewne spalania oraz przyspieszenia. Z kolei w przypadku aut elektrycznych zazwyczaj interesuje nas zasięg oraz szybkość ładowania baterii. Oba te parametry podlegają zarówno normom, jak i ograniczeniom. O ile zasięg elektryka zależy w głównej mierze od pojemności pakietu akumulatorów, a także w dużej części od stylu jazdy oraz umiejętnego odzyskiwania energii podczas hamowania, o tyle szybkość ładowania samochodu elektrycznego zależy przede wszystkim od tego, w jaki sposób będziemy go ładować. Jak zatem kabel do ładowania wybrać?
Kupne niekiedy lepsze od fabrycznego
Często, nawet podczas zakupu nowego auta elektrycznego, w wyposażeniu standardowym samochodu elektrycznego znajduje się zazwyczaj jedynie ładowarka przewodowa niskiej mocy zasilana z gniazdka. Z kolei właściwy kabel umożliwiający uzyskanie maksymalnej mocy ładowania z ładowarki garażowej lub publicznej jest dostępny w ofercie większości producentów, ale za dodatkową opłatą!
Kable do ładowania elektryka są, podobnie jak inne samochodowe części zamienne, produkowane przez niezależnych producentów elementów elektrotechnicznych na zamówienie koncernów motoryzacyjnych. Nie ma zatem konieczności zakupu kabla do ładowania bezpośrednio z autem. Niekiedy lepiej jest rozeznać rynek i kupić przewód o takich samych parametrach, jakie zaleca producent samochodu, jednak o o wiele lepszej funkcjonalności oraz długości, którą można indywidualnie dostosować do swoich potrzeb.
Jaki elektryk, takie ładowanie
Zanim jednak wybierzemy odpowiedni kabel do ładowania, przyjrzyjmy się nieco bliżej oferowanym obecnie na rynku typom samochodów z napędem elektrycznym. Wśród tego rodzaju aut wyróżniamy zatem:
- BEV (lub EV) – (Battery) Electric Vehicle – samochód w pełni elektryczny bez silnika spalinowego (np. Nissan Leaf, Renault Zoe, BMW i3s, Opel Ampera-e, Chevrolet Bolt, auta marki Tesla)
- EREV – (Extended Range) Electric Vehicle – auto elektryczne z generatorem spalinowym (tzw. range extenderem) (np. BMW i3 Rex, Opel Ampera, Chevrolet Volt)
- PHEV (lub PEV) – Plug-In (Hybrid) Electric Vehicle – samochód hybrydowy wyposażony w gniazdko ładowania (tzw. plug-in), (np. Toyota Prius Plug-In, Hyundai Ioniq Plug-In, BMW 225xe, Honda Clarity Plug-In)
Kable do ładowania nie przydadzą się w samochodach hybrydowych bez możliwości doładowania przewodowego. Są to auta typu:
- HEV (lub HV) – Hybrid (Electric) Vehicle – hybryda (bez gniazda ładowania), (np. Toyota Prius, Lexusy z oznaczeniem „h”, Honda Insight, Honda CR-Z)
3 podstawowe sposoby ładowania
O tym, jaki rodzaj przewodu kupić, będzie decydować przede wszystkim sposób, z którego energia będzie najczęściej pozyskiwana. Użytkownik pojazdu elektrycznego ma do dyspozycji:
- gniazdko sieciowe w garażu
- stację ładowania prądem przemiennym (AC)
- szybką stację ładowania prądem stałym (DC)
Z tej listy dostępnych metod ładowania elektryka najważniejsze są dwie pierwsze opcje, ponieważ stacje ładowania o wysokiej mocy (czyli opcja nr 3) posiadają własne przewody. Nie ma więc konieczności posiadania własnego kabla.
W przypadku ładowania samochodu z gniazdka sieciowego konieczne jest użycie ładowarki mobilnej. Z kolei przy stacji prądu przemiennego AC (miejskiej lub domowej w postaci wallboxa) niezbędne będzie użycie kabla typu 1 lub typu 2.
Typ 1 i typ 2 oraz ładowarka mobilna
Ładowarka mobilna wchodzi zazwyczaj w skład podstawowego wyposażenia każdego samochodu elektrycznego. Jest to, tak naprawdę, zwykły zasilacz podpinany z jednej strony do złącza AC auta, a z drugiej do gniazdka elektrycznego 230 V. Najczęściej ładowarka mobilna obsługuje prąd o względnie niskiej mocy od 1,8 do 3,7 kW. Mimo, że takie rozwiązanie nie zapewnia szybkiego ładowania baterii samochodowych, to zawsze warto mieć je ze sobą w bagażniku.
Kable typu 1 i typu 2 to przewody posiadające z obu stron wtyk występujący w jednym z dwóch wariantów. Wersję kabla należy dobrać do gniazda ładowania, w jakie wyposażony jest dany samochód. W Europie standard stanowi przewód typ 2, natomiast typ 1 to głównie domena aut elektrycznych użytkowanych na rynku japońskim i amerykańskim, a także niektórych samochodów francuskich. Kabel typ 1 ma zazwyczaj maksymalną moc rzędu 7,4 kW, a przewód typu 2 może osiągnąć nawet do 22 kW (teoretycznie szybsze ładowanie).
Parametry kabla, które bierzemy pod uwagę
Podstawowym kryterium podczas wyboru kabla ładowania jest bez wątpienia odpowiedni typ jego wtyków. Co jeszcze jest ważne?
- Moc – podstawowa wartość, która musi zostać odpowiednio dobrana do maksymalnej mocy pokładowej ładowarki w samochodzie (pokładowa ładowarka zamienia płynący z gniazdka lub stacji prąd przemienny na prąd stały zasilający baterie).
- Kształt i długość kabla – na rynku dostępne są różne warianty przewodów do ładowania pojazdów EV – najczęściej są to kable proste oraz spiralne (kabel spiralny kiepskiej jakości może z czasem utracić swą elastyczność, co grozi jego rozciągnięciem i pęknięciem). Kable proste są zazwyczaj o wiele dłuższe niż rozwiązania spiralne, i mogą oferować nawet do 10 m długości.
- Bezpieczeństwo – klasa szczelności IP decyduje o bezpieczeństwie użytkowym kabla w warunkach zewnętrznych. Należy zweryfikować, czy przewód posiada odpowiednie atesty.
- Jakość wykonania – najlepiej kierować się opiniami na temat producentów, recenzjami innych użytkowników, a także poprosić o radę doświadczonego sprzedawcę tego typu asortymentu. Warto brać pod uwagę jakość styków połączeniowych i ich pokrycie, sposób wykonania zaślepek ochronnych kabla, kodowanie rezystancji oraz sztywność przewodu i jego promień gięcia.
Dobrym rozwiązaniem jest kabel na zwijadle bębnowym.
Używane niemal codziennie przewody są regularnie zgniatane, zwijane, przycierane, upuszczane na ziemię, deptane czy nawet najeżdżane przez samochód. Dzięki zastosowaniu zwijadła do ładowania samochodów elektrycznych zwiększa się żywotność kabla.